پایگاه خبری تحلیلی ایراسین، سال ۸۸ از سوی مقام معظم رهبری سال اصلاح الگوی مصرف نام‌گذاری شد. اگر از همان زمان، بهینه‌سازی مصرف انرژی کشور سالانه ۱۰ درصد تحقق می‌یافت، امروز مشکلی در حوزه تأمین انرژی نداشتیم. جالب است که حتی یک سال بعد یعنی سال ۸۹ از نام‌گذاری رهبری در خصوص اصلاح الگوی مصرف شاهد بودیم که پرداخت مستقیم یارانه‌ها در کشور شروع شد. در طول سال‌های گذشته بارها و بارها رهبری عناوین توسعه‌ای را برای سال‌های مختلف انتخاب کردند اما نگاه به عملکرد سال‌های گذشته نشان می‌دهد این فرامین به درستی اجرایی نشده است.
رئیس‌جمهور از مردم خواسته که ۲ درجه دمای محیط را کاهش داده و اینگونه مصرف را ۶۰ میلیون مترمکعب کاهش دهند. اما سوال اینجاست که مابقی ۲۴۰ میلیون مترمکعب کسری قرار است چگونه تأمین شود. جبران این کسری باید توسط دولت انجام شود. اما مساله این است که بخش دولت دقیقاً چه برنامه‌ای برای عبور از این بحران دارد. تنها چیزی که دولت در طول سال‌های گذشته یاد گرفته، مدیریت تمامی بخش‌ها از طریق افزایش قیمت است. این در حالی است که تجربه سال‌های گذشته نشان داده که تنها با افزایش قیمت نمی‌توان مصرف را کاهش داد. زیرساخت‌های لازم جوابگوی تولید ۷۰ هزار مگاوات برق است. اما تا زمانی که یک نهاد تنظیم‌گر در حوزه‌های انرژی نداشته باشیم مشکلات در این حوزه ادامه خواهد داشت و سرمایه اجتماعی را از دست خواهیم داد. شرایط بحرانی و مصرف بالای انرژی فضای مساعد کسب و کار برای بهینه‌سازی در کشور ایجاد کرده است. ما امروز باید به آن به عنوان یک تجارت ویژه و پر سود نگاه کنیم و از این فرصت استفاده کنیم.