پایگاه خبری تحلیلی ایراسین، هوش مصنوعی از چند جنبه کلیدی از سایر فناوری‌های دیجیتال متمایز است و می‌تواند تأثیری عمیق بر تجارت بین‌المللی داشته باشد. این فناوری به‌عنوان یک فناوری چندمنظوره، با انعطاف‌پذیری و کارآیی بی‌سابقه‌ای، قابلیت انطباق با وظایف و دامنه‌های مختلف را دارد. هوش‌مصنوعی وابسته به مجموعه داده‌های بزرگ برای یادگیری و بهبود عملکرد خود است. کارکردها و توانمندی‌های آن به‌سرعت تکامل یافته و باعث ایجاد تغییرات پویا در قابلیت‌ها و میزان خودمختاری این فناوری می‌شود.
پیچیدگی ذاتی و عدم‌شفافیت هوش مصنوعی، همراه با احتمال بروز خطاها و تعصبات، نگرانی‌های جدی درباره تصمیمات و توصیه‌های مبتنی بر این فناوری، اخلاقیات و پیامدهای اجتماعی گسترده‌تر ایجادکرده است. هوش‌مصنوعی توانایی کاهش هزینه‌های مرتبط با لجستیک تجاری، مدیریت زنجیره تأمین و رعایت مقررات را دارد. این فناوری می‌تواند فرآیندهای گمرکی و کنترل مرزی را خودکار و ساده کرده، مقررات پیچیده تجاری را مدیریت و ریسک‌ها را پیش‌بینی کند. ابزارهای مبتنی بر هوش‌مصنوعی با تحلیل داده‌ها در زمان واقعی و ارائه بینش‌های پیش‌بینی‌کننده، زنجیره تأمین را بهبود می‌بخشند. این پیشرفت‌ها نه‌تنها هزینه‌های تجاری را کاهش می‌دهند، بلکه ورود کسب‌وکارهای کوچک و کشورهای درحال‌توسعه به بازارهای جهانی را تسهیل می‌کنند.
تحول در الگوهای تجارت خدمات
هوش مصنوعی می‌تواند الگوهای تجارت خدمات، به‌ویژه خدمات دیجیتالی را دگرگون کند. این فناوری بهره‌وری را به‌ویژه در بخش‌هایی که به فرآیندهای دستی وابسته‌اند، افزایش داده و خدمات نوآورانه‌ای ایجاد می‌کند که تقاضا برای آنها را بالا می‌برد. در مقابل، ممکن است تقاضا برای خدمات سنتی کاهش یافته و نیاز به برون‌سپاری برخی خدمات کمتر شود. علاوه بر این، هوش‌مصنوعی تقاضا و تجارت محصولات مرتبط با فناوری را افزایش می‌دهد. این فناوری نیاز به زیرساخت‌های فناوری اطلاعات و ارتباطات و تجهیزات فناوری اطلاعات را تقویت‌کرده و به توسعه این حوزه‌ها شتاب بخشیده است.
همچنین هوش‌مصنوعی با افزایش بهره‌وری در تمامی بخش‌های اقتصادی، مزیت‌های نسبی اقتصادها را بازتعریف می‌کند. این فناوری با تأثیرگذاری بر ترکیب نهاده‌های تولید، سرمایه‌گذاری در حوزه سرمایه را بر نیروی کار ترجیح می‌دهد. با این حال، توسعه و کنترل فناوری هوش‌مصنوعی به احتمال زیاد در اقتصادها و شرکت‌های بزرگ متمرکز باقی خواهد ماند که این امر می‌تواند به تمرکز صنعتی منجر شود. در مجموع، هوش‌مصنوعی پتانسیل ایجاد منافع قابل توجه برای تمامی اقتصادها را دارد، اما پیامدهای سیاستگذاری و تنظیم این فناوری نیازمند همکاری جهانی و مدیریت دقیق است تا از توزیع عادلانه مزایا و کاهش ریسک‌ها اطمینان حاصل شود.
پذیرش هوش‌مصنوعی با افزایش بهره‌وری در بخش‌های مختلف اقتصادی و کاهش هزینه‌های تجاری، دستاوردهای قابل‌توجهی در تجارت‌جهانی و تولید ناخالص داخلی به‌همراه خواهد داشت. براساس شبیه‌سازی‌های انجام‌شده توسط مدل تجارت‌جهانی سازمان تجارت‌جهانی، در سناریوی خوش‌بینانه‌ای که پذیرش جهانی هوش‌مصنوعی و رشد بالای بهره‌وری را شامل می‌شود، پیش‌بینی می‌شود تا سال ۲۰۴۰ رشد واقعی تجارت‌جهانی تا ۱۴ درصد افزایش یابد. در مقابل، در سناریوی محتاطانه با پذیرش نابرابر هوش‌مصنوعی و رشد پایین بهره‌وری، این میزان به کمتر از ۷درصد محدود خواهد شد. شبیه‌سازی‌ها همچنین نشان می‌دهد که اقتصادهای با درآمد بالا بیشترین دستاوردهای بهره‌وری را تجربه می‌کنند، درحالی‌که اقتصادهای با درآمد پایین ظرفیت بیشتری برای کاهش هزینه‌های تجاری دارند. تاثیر هوش‌مصنوعی بر تجارت و تولید ناخالص داخلی، به‌ویژه در اقتصادهای با درآمد پایین، درصورت پذیرش گسترده و ایجاد بسترهای مناسب، می‌تواند بسیار چشمگیر باشد؛ به‌طوری که رشد تجارت این اقتصادها در سناریوی خوش‌بینانه به ۱/۱۸ درصد می‌رسد، درحالی که در سناریوی پذیرش نابرابر این رقم به ۵/۶ درصد کاهش می‌یابد.
خدمات دیجیتالی بیشترین سهم را در رشد تجارت‌جهانی تحت‌تاثیر هوش‌مصنوعی خواهند داشت. پیش‌بینی می‌شود در سناریوی پذیرش گسترده هوش مصنوعی، تجارت خدمات دیجیتال تجمعا رشدی نزدیک به ۱۸ درصد نسبت به سناریوی پایه داشته باشد. این افزایش، بزرگ‌ترین رشد درمیان تمامی بخش‌ها است و ناشی از کاهش هزینه‌های تجاری و افزایش کارآیی در ارائه خدمات است. ازجمله خدماتی که انتظار می‌رود بیشترین تاثیر را از این رشد بپذیرند می‌توان به آموزش، مراقبت‌های بهداشتی، خدمات تفریحی، مالی و نیز تولید موادغذایی فرآوری‌شده اشاره کرد. در مقابل، بخش‌هایی مانند استخراج منابع طبیعی و صنایع نساجی احتمالاً رشد محدودی را تجربه خواهند کرد.
گسترش شکاف‌های جهانی
یکی از مهم‌ترین چالش‌های ناشی از هوش‌مصنوعی، گسترش شکاف‌ها در میان کشورها و شرکت‌ها در بهره‌گیری از این فناوری پیشرفته است. در حال‌حاضر، ظرفیت توسعه هوش‌مصنوعی به‌طور عمده در چند اقتصاد بزرگ، به‌ویژه ایالات‌متحده و چین، متمرکز شده است. این تمرکز می‌تواند شکاف‌های موجود میان کشورهای توسعه‌یافته و درحال‌توسعه را عمق بخشد. عدم‌شفافیت الگوریتم‌های هوش‌مصنوعی و احتمال تبانی غیرمستقیم میان شرکت‌های بزرگ برای حفظ قیمت‌های بالاتر، چالش‌های پیچیده‌ای را برای نهادهای نظارتی ایجاد می‌کند. علاوه‌بر این، ناهماهنگی در تنظیم مقررات مرتبط با هوش‌مصنوعی می‌تواند به پراکندگی قوانین و موانعی در مسیر تجارت‌جهانی منجر شود، بنابراین بهره‌برداری کامل از فرصت‌های هوش‌مصنوعی و کاهش ریسک‌های ناشی از آن، مستلزم همکاری جهانی و تنظیم دقیق و هماهنگ سیاست‌های مرتبط با این فناوری است. برای این منظور، اقتصادهای درحال‌توسعه می‌توانند با تقویت زیرساخت‌های دیجیتال، ارتقای مهارت‌های نیروی کار، افزایش نوآوری و بهبود ظرفیت‌های نظارتی، آمادگی بیشتری برای پذیرش و بهره‌برداری از هوش‌مصنوعی به‌دست آورند.
مطالعه‌ای از سازمان همکاری و توسعه اقتصادی و سازمان تجارت‌جهانی در سال ۲۰۲۴ نشان می‌دهد؛ اگر تمامی اقتصادها جریان داده‌ها را به‌طور کامل محدود کنند، ممکن است تولید ناخالص داخلی جهانی ۵درصد کاهش یابد و صادرات جهانی نیز تا ۱۰ درصد افت کند؛ این در حالی است که نیاز به مجموعه داده‌های بزرگ برای توسعه مدل‌های هوش مصنوعی، نگرانی‌های جدی درخصوص حریم خصوصی افراد به‌همراه دارد، از این‌رو ضروری است که تعادلی معقول میان دسترسی به داده‌های بزرگ برای آموزش مدل‌های هوش‌مصنوعی و حفاظت از حریم خصوصی برقرار شود.
دولت‌ها در تلاش‌اند تا از طریق ابتکارات داده باز و سیاست‌های اشتراک‌گذاری داده‌ها، نوآوری داخلی، رقابت اقتصادی، حفاظت از حریم خصوصی و کنترل جریان داده‌ها در مرزها را تقویت کنند. با این‌حال، چشم‌انداز کنونی نشان‌دهنده اقدامات پراکنده و ابتکارات داخلی متنوعی است که به‌طور بالقوه می‌تواند منجر به پراکندگی نظارتی شود. این پراکندگی، فراتر از مقررات خاص هوش‌مصنوعی، به قوانین بخش محور مانند مقررات مالکیت معنوی و مدیریت داده‌ها نیز گسترش می‌یابد و بر کاربردهای هوش‌مصنوعی تأثیرگذار است. پیامدهای اقتصادی این نوع پراکندگی، به‌ویژه برای کسب‌وکارهای کوچک و متوسط، نیاز به کاهش ناهمگونی‌های نظارتی را برجسته می‌کند. طبق گزارش سازمان همکاری اقتصادی و توسعه و سازمان تجارت‌جهانی در سال ۲۰۲۴، پراکندگی رژیم‌های نظارتی جریان داده در بلوک‌های جغرافیایی-اقتصادی ممکن است به بیش از یک‌درصد کاهش در تولید ناخالص داخلی واقعی منجر شود.
حاکمیت هوش مصنوعی
تعداد ابتکارات همکاری دوجانبه و منطقه‌ای در زمینه حاکمیت هوش‌مصنوعی رو به افزایش است. این همکاری‌ها، با تمرکز بر اولویت‌های متنوع، خطر ایجاد رویکردهای پراکنده متعدد را افزایش می‌دهند. به‌عنوان مثال، درحالی‌که برخی از این همکاری‌ها بر هماهنگی اصطلاحات، طبقه‌بندی‌های مرتبط با هوش‌مصنوعی و نظارت بر ریسک‌ها متمرکز هستند، برخی دیگر بر ترویج هم‌ترازی کلی یا تقویت ایمنی و حاکمیت هوش‌مصنوعی تاکید دارند. توافق‌نامه‌های تجاری منطقه‌ای و توافق‌نامه‌های اقتصاد دیجیتال به‌عنوان ابزارهای کلیدی برای تنظیم و ترویج استفاده مسوولانه از هوش‌مصنوعی شناخته می‌شوند.
در سال‌های اخیر شاهد موجی از ابتکارات بین‌المللی مرتبط با هوش‌مصنوعی بوده‌ایم، اگرچه برخی از این ابتکارات از نظر اصول کلیدی مکمل یکدیگر هستند، اما هرکدام بر جنبه‌های متفاوتی از حاکمیت هوش‌مصنوعی تاکید دارند. این ابتکارات، عناصر مشترکی مانند اهمیت اجتناب از پراکندگی نظارتی، نقش مقررات و استانداردها، حفاظت از حریم خصوصی و داده‌های شخصی، حاکمیت داده‌ها و حقوق مالکیت معنوی را دربر می‌گیرند. علاوه‌براین، اهمیت همکاری و هماهنگی بین‌المللی در قالب گفت‌وگوهای سازنده میان دولت‌ها برجسته شده‌است. برخی از ابتکارات حتی به پیامدهای زیست‌محیطی هوش‌مصنوعی نیز پرداخته‌اند که نشان‌دهنده افزایش توجه به پایداری در توسعه این فناوری است.
سازمان تجارت‌جهانی، به‌عنوان تنها نهاد جهانی مبتنی بر قوانین که سیاست‌های تجاری را مدیریت می‌کند، می‌تواند نقش کلیدی در بهره‌گیری از مزایای هوش‌مصنوعی و کاهش ریسک‌های بالقوه آن ایفا کند. این سازمان ظرفیت آن را دارد که با محدودکردن پراکندگی مقررات، ترویج توسعه هوش‌مصنوعی قابل‌اعتماد و تسهیل تجارت کالاها و خدمات مرتبط با این فناوری، به رشد پایدار و نوآوری در این حوزه کمک کند. از جمله دیگر اقدامات مهم، حمایت از حقوق مالکیت معنوی به‌عنوان محرکی برای نوآوری و توسعه فناوری‌های پیشرفته است. قوانین و فرآیندهای WTO همچنین به تقویت همگرایی جهانی کمک می‌کند. این سازمان بستری فراهم می‌سازد برای ارتقای شفافیت، عدم‌تبعیض، بحث و تبادل‌نظر، اشتراک بهترین شیوه‌ها، هماهنگی مقررات و ارائه راهنمایی‌های سیاستگذاری غیرالزام‌آور. این احکام به اعضا، فعالان اقتصادی و مصرف‌کنندگان این امکان را می‌دهد که از آخرین تحولات مقرراتی مطلع شوند. احکام شفافیت تقویت‌شده در توافق‌نامه موانع فنی تجارت طراحی شده‌اند تا اطلاع‌رسانی زودهنگام درخصوص اقدامات مقرراتی و فراهم‌کردن امکان ارائه نظرات در مرحله پیش‌نویس این اقدامات را الزامی کنند. این ویژگی کلیدی، علاوه‌بر کمک به کاهش موانع تجاری، به ترویج و تسریع همگرایی جهانی در قوانین و مقررات نیز منجر می‌شود.
این مکانیزم یکی دیگر از ابزارهای کلیدی برای تقویت شفافیت سیاست‌های تجاری اعضا است. از سوی دیگر، مسائل مرتبط با قوانین جدید که تحت‌ابتکار بیانیه مشترک درباره تجارت الکترونیک مذاکره شده و اکنون شامل ۹۱ عضو WTO است، می‌توانند برای هوش‌مصنوعی اهمیت زیادی داشته باشند. سازمان تجارت‌جهانی همچنین به‌عنوان بستری جهانی برای گفت‌وگوی سازنده و تبادل بهترین شیوه‌ها عمل می‌کند. این بستر، امکان بحث میان اعضا را برای طراحی و تدوین راه‌حل‌های مقرراتی دقیق، انعطاف‌پذیر و قابل‌تطبیق فراهم می‌کند تا به‌صورت هماهنگ به جنبه‌های مرتبط با کالاها، خدمات و حقوق مالکیت معنوی در حوزه هوش‌مصنوعی پرداخته شود.
سازمان تجارت‌جهانی در برخی حوزه‌ها، از طریق تشویق استفاده از استانداردهای بین‌المللی، شناسایی متقابل، معادل‌سازی و ابزارهای «قانون نرم» مانند دستورالعمل‌های داوطلبانه کمیته‌ها، به ترویج هماهنگی و انسجام مقررات کمک می‌کند. سازمان تجارت‌جهانی سنگ‌بنای تلاش‌های جهانی برای تسهیل تجارت در کالاها و خدمات مرتبط با هوش‌مصنوعی است. قوانین و مکانیزم‌های مختلف این سازمان به توسعه و دسترسی گسترده‌تر به هوش‌مصنوعی کمک می‌کنند. به‌عنوان نمونه، توافق‌نامه عمومی تجارت خدمات، نقش محوری در شکل‌دهی محیط سیاستگذاری دارد که توسعه و پذیرش هوش‌مصنوعی را تسهیل می‌کند.
توسعه‌تجارت هوش مصنوعی
توافق‌نامه فناوری اطلاعات با حذف تعرفه‌های محصولات فناوری اطلاعات و ارتباطات تحت‌پوشش خود، دسترسی جهانی به کالاهای پیشرفته ضروری برای توسعه و پیاده‌سازی هوش‌مصنوعی را تسهیل می‌کند. این اقدام نه‌تنها هزینه‌های مرتبط با فناوری‌های پیشرفته را کاهش می‌دهد، بلکه زمینه‌ساز تسریع نوآوری و پذیرش گسترده‌تر هوش‌مصنوعی در مقیاس جهانی است.
توافق‌نامه موانع فنی تجارت به دولت‌ها کمک می‌کند اطمینان حاصل کنند که استانداردها و مقررات مرتبط با هوش مصنوعی، مانعی برای تجارت ایجاد نمی‌کنند و در عین‌حال دستیابی به اهداف سیاستگذاری مانند ایمنی، امنیت و رقابت‌پذیری تضمین می‌شود. اطلاع‌رسانی زودهنگام و فراهم‌آوردن امکان مشارکت ذی‌نفعان در تدوین مقررات، از ویژگی‌های کلیدی این توافق‌نامه به‌شمار می‌روند.
توافق‌نامه جنبه‌های مرتبط با تجارت حقوق مالکیت معنوی، ایجاد سیستمی متعادل در زمینه حقوق مالکیت معنوی را هدف قرار داده است که ضمن تشویق نوآوری، انتشار و دسترسی به فناوری را نیز تسهیل کند. این توافق‌نامه نقش اساسی در توسعه پایدار فناوری‌های مرتبط با هوش‌مصنوعی ایفاکرده و از منافع تولیدکنندگان و کاربران دانش فنی حفاظت می‌کند.
سازمان تجارت‌جهانی از طریق اصولی مانند عدم‌تبعیض و توافق‌نامه اقدامات سرمایه‌گذاری مرتبط با تجارت به کاهش محدودیت‌ها و تبعیض علیه محصولات خارجی کمک‌کرده و اطمینان می‌دهد که سیاست‌های سرمایه‌گذاری کشورها با قواعد تجارت آزاد جهانی همسو باشد. این اقدامات در نهایت به توسعه و پیشرفت فناوری هوش‌مصنوعی کمک می‌کنند. علاوه بر این، سازمان تجارت‌جهانی بستری برای حل اختلافات مرتبط با جنبه‌های اقتصاد دیجیتال فراهم‌کرده و از طریق برنامه‌های ویژه‌ای مانند «کمک برای تجارت» و «چارچوب یکپارچه پیشرفته»، اقتصادهای درحال‌توسعه را برای مشارکت مؤثرتر در تجارت بین‌المللی و بهره‌گیری از فناوری‌های پیشرفته، توانمند ساخته‌است. با سرعت‌گرفتن توسعه هوش‌مصنوعی و افزایش اهمیت آن در تجارت بین‌المللی، ایجاد چارچوبی چندوجهی برای حکمرانی این فناوری ضروری‌تر از همیشه به‌نظر می‌رسد.
ارسال نظر