پایگاه خبری تحلیلی ایراسین، نقطه شروع برای اینکه دولت متقاعد شود که ما در این زمینه دچار چه وضعیتی هستیم و بازنده اصلی هم خود دولت است، ارجاع آنها به گزارش اقتصادی سازمان برنامه و بودجه در سال ۱۳۷۳ است. در صفحات ۳۴ تا ۹۴ این گزارش، با جزئیات توضیح داده شده که در تجربه ۱۳۶۹ تا ۱۳۷۳ مشاهده کردیم که به ازای هر یک واحد کسب درآمد از شوک نرخ ارز، هزینه‌های مصرفی دولت ۵/۳ برابر افزایش پیدا می‌کند. یعنی شوک درمانی را به اسم نجات اقتصادی توصیه می‌کنند، اما عملاً دولت را در باتلاقی انداخته‌اند که با هر دست و پا زدن، مقدار بیشتری فرو می‌رود. در این گزارش آمده که افزایش اندازه خسارت دولت در هزینه‌های سرمایه‌ای‌اش از هزینه‌های مصرفی‌اش بیشتر است و برای آن عددی داده نشده است.

شاید بزرگ‌ترین هدیه‌ای که بشود به دولت محترم داد این است که از دریچه اقتصاد سیاسی به آنها گوشزد کنیم که همه جهت‌گیری‌های کلیدی لایحه بودجه ۱۴۰۴ بر محور شوک‌های چند لایه به قیمت‌های کلیدی و افزایش افسارگسیخته قیمت کالاها و خدمات عرضه شده ازسوی دولت بنا شده است.

از سوی دیگر، دولتی که خودش گران‌فروشی می‌کند، چگونه می‌خواهد مانع گران‌فروشی‌های دیگر شود. ما باید از این ورطه نجات پیدا کنیم و کلید نجات هم این است که هوشیاری و آگاهی خود را درباره عواقب تصمیمات از دریچه اقتصاد سیاسی بالا ببریم.