پایگاه خبری تحلیلی ایراسین، عادی‌سازی چهره ایران در صحنه بین‌المللی باید یکی از اولویت‌ها باشد. البته اگر بخواهیم اولویت اقدامی را بگویم، این است که باید سایه جنگ را از کشور دور کنیم. تنش‌زدایی منطقه‌ای را پیش ببریم و در سایه این تنش‌زدایی منطقه‌ای، به سمت این برویم که تحریم‌ها را کاهش دهیم. تا زمانی که این تنش‌های منطقه‌ای از بین نروند، تحریم‌ها برداشته نمی‌شود. این هم زمانی است که شما در سیاست خارجی این گفتمان را داشته باشید که ما می‌خواهیم یک کشور عادی با رویکرد توسعه‌محور باشیم و معیشت مردم را پیش ببریم.
برای تحقق این رویکرد اولین اولویت ما تنش‌زدایی با آمریکا و اروپاست. ما باید در همین دوره انتقالی هم با اروپا و هم با آمریکا با شیوه نرمش قهرمانانه و روشی که عزت ما را خدشه‌دار نکند، وارد مذاکره مستقیم شویم. نباید بگذاریم لابی‌های دشمنان ما که از هم اکنون شروع شده و سیاستمداران تندروی آمریکا و اروپا که از جایگاه و اهمیت ایران بی‌اطلاع‌اند، اثربخش باشد و بدون تقابل اتفاق بیفتد.
این شرایط بسیار خطرناک است. نکند که ایران از گذشته درس نگیرد و دوباره عده‌ای شعار تحریم‌ها کاغذ پاره هستند را سر بدهند و به جای مبارزه برای جلوگیری از تحریم، رویکرد استقبال از تحریم و بدبختی ملت را در پیش بگیرند.
به تحولاتی که در روابط ما با اروپا اتفاق افتاده، نگاه کنیم. اروپا که در سال ۲۰۲۲ در سیاست انرژی خود تصویب کرده بود که با ایران همکاری انرژی و خرید گاز را آغاز کند و بعد از مدت کوتاهی که از جنگ روسیه - اوکراین سپری شده بود، درصدد اجرای آن برآمده بود، به تدریج به دلیل آنچه اتحاد ایران با روسیه علیه اوکراین می‌داند، شروع به تغییر مسیر کرد. هر چه اروپا در این مورد درخواست شفافیت کرد به هر صورت پاسخ درستی دریافت نکرد. تکذیب‌های ایران در این زمینه مبهم بود و روسیه به خصوص در حوزه رسانه‌ای به گونه‌ای عمل کرد که دریافت این کمک‌ها و همکاری را تأیید کند و اوکراین هم ادله خود را ارائه کرده است.
ارسال نظر