پایگاه خبری تحلیلی ایراسین، دومین اشتباه این است که درک ما از اثرات اجتماعی هوش مصنوعی کافی نیست. این تکنولوژی دائم در حال پیشرفت است و سخت‌افزارها هم بیشتر می‌شوند. اما سازمان‌ها، نهادها و قوانین و مهم‌تر از همه درک اقتصادی ما به سرعت رشد نکرده‌اند. این شکاف بین قابلیت‌های تکنولوژی و درک ما، در حال بزرگ‌تر شدن است و باید آن را با سرمایه‌گذاری‌های بیشتر اقتصادی و اجتماعی پر کنیم.

سومین اشتباه این است که فکر می‌کنیم هوش مصنوعی بهره‌وری را به سرعت بالا نمی‌برد. تکنولوژی همیشه یکسری مشاغل را از بین برده و همزمان یکسری مشاغل ایجاد کرده است. اما به شکل متناقضی همیشه قبل از جهش بهره‌وری یک دوره رکود داریم که من آن را به شکل J توصیف می‌کنم. شرکت‌ها در مرحله تحول اولیه، فرآیندهای جدید دارند و مهارت‌های جدید به نیروهای خود می‌آموزند. اما این اقدامات سنجیده نمی‌شوند و اثراتش بعداً با جهش بهره‌وری مشخص می‌شود.